در این تحقیق با توجه به روش های نوین در تولیدمثل گونه ماهی مولی بادبانی Poecilia latipinna راهکارها و پیشنهادهای منطقی و جالب توجه برای دست اندرکاران تکثیر آن بدست آمد. با توجه به اینکه عوامل مختلفی در نحوه تولیدمثل مولدین و میزان بقا و کیفیت نوزادان تولید شده دخیل می باشند، لذا در این تحقیق تاثیر هشت تیمار نسبت جنسی نر و ماده و فتوپریود بر روی زادآوری ماهی مولی مورد مطالعه قرار گرفت. در آکواریوم های شیشه ای، تیمارهای با نسبت جنسی شامل (F:M)1:2 (F:M)1:1، (F:M)1:3، (F:M)2:1 و (F:M)3:1 و در آزمایش دوم فتوپریود با سه دوره نوردهی شامل (L:D)12:12، (L:D)14:10 و (L:D)10:14 هریک در سه تکرار انجام شد تا نتیجه تولیدمثل که شامل دفعات زادآوری، طول دوره زادآوری، تعداد نوزادان تولید شده، کیفیت بازماندگی و رشد آنها طی مدت 40 روز می باشد مورد بررسی قرار گرفت. طی این مدت سایر فاکتورها شامل درجه حرارت، pH، میزان اکسیژن محلول، تغذیه و غیره برای همه تیمارها یکسان و مشابه بود. نتایج بدست آمده از این آزمایشات نشان داد که با افزایش تعداد ماهیان ماده در هریک از نمونه ها بطور چشم گیری از تعداد نوزادان بدنیا آمده کم شده است. از طرفی در آکواریوم هایی که تعداد ماهیان ماده در برابر ماهیان نر کمتر است مدت زمان لازم برای تولد نوزادان کاهش یافته است. همچنین درصد نوزادان مولی باقیمانده پس از 40 روز در 3 تکرار با نسبت های مختلف جنسی بیانگر بیشترین درصد بازماندگی در تیمار 1 نر و 1 ماده و کمترین درصد بازماندگی در تیمار 1 نر و 3 ماده بود. نتایج حاصل شده از آزمایش فتوپریود بیان گر این مطلب است که با افزایش دوره نوری در یک محیط محدود که در این مورد آکواریوم های 20 لیتری می باشند رشد بیش از حد و بلوم فیتوپلانکتونی را شاهد هستیم. از طرفی با افزایش بار جلبکی بر میزان فتوسنتز ناخواسته و بیش از حد افزوده شده و این جلبک ها به علت بلوم خود علاوه بر ترشح مواد مضر و سمی پس از مرگ نیز با تجزیه خود محیط نامناسب و پر استرسی را برای ماهیان فراهم آورد که در نتیجه سبب کاهش بازده غذایی و تلفات شد.